ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
Οι μαθησιακές δυσκολίες είναι ένα σύνολο διαταραχών που μειώνει την ικανότητα του παιδιού να μάθει. Η έκφραση αυτή είναι πολυσύμαντη και αναφέρεται σε μία μεγάλη και ανομοιογενή ομάδα διαταραχών οι οποίες εκδηλώνονται με σημαντικές δυσκολίες στην πρόσκτηση και χρήση ικανοτήτων ακρόασης, ομιλίας, ανάγνωσης, γραφής, συλλογισμού ή και μαθηματικών ικανοτήτων.
Οι διαταραχές, τα προβλήματα αυτά μπορεί να διαχωριστούν στις παρακάτω ομάδες :
- ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ: (Παράδειγμα: ΔΕΠΥ, αυτισμός).
- ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΣ: (Παράδειγμα: Χαμηλό IQ).
- ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ: (Παράδειγμα: ομιλία, γραφή, ανάγνωση).
Στην διάγνωση και αντιμετώπιση των μαθησιακών δυσκολιών εμπλέκονται πολλοί παράγοντες. Ο λόγος είναι ότι το πρόβλημα των μαθησιακών δυσκολιών είναι σύνθετο και πολυπαραγοντικό. Έτσι για το διαγνωστικό κομμάτι ένα παιδί που αντιμετωπίζει μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να χρειαστεί να εξεταστεί από Οφθαλμίατρο για να διαπιστωθεί αν το παιδί βλέπει καλά, από ΩΡΛ για να διαπιστωθεί εάν το παιδί ακούει καλά και από Παιδονευρολόγο για να διαπιστωθεί εάν οι μαθησιακές δυσκολίες του παιδιού υποκρύπτουν κάποια νευρολογική πάθηση. Στο κομμάτι που αφορά την θεραπεία και εφόσον δεν μπορεί να διαπιστωθεί κάποια καθαρά οργανική αιτία που να δικαιολογεί τις μαθησιακές δυσκολίες, τα παιδιά αυτά συχνά πρέπει να παρακολουθούνται και να υποστηρίζονται από Αναπτυξιολόγο σε συνεργασία με (κατά περίπτωση) ειδικό παιδαγωγό, λογοθεραπευτή, έργοθεραπευτή και/ή φυσιοθεραπευτή.
ΤΙ ΕΝΝΟΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ ΟΤΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟ
Ένα παιδί που είναι υπερκινητικό είναι ένα παιδί με αυξημένη κινητική δραστηριότητα και ομιλία. Είναι ένα παιδί που είναι ανήσυχο και κουνάει τα χέρια και τα πόδια του νευρικά και συχνά σηκώνεται στην τάξη χωρίς να πάρει άδεια. Υπάρχει διαχωρισμός, βάσει κριτηρίων, ανάμεσα στα παιδιά που τους αποδίδεται η διαταραχή και στα υπόλοιπα που απλώς παρουσιάζουν όμοια συμπτώματα.
ΠΟΤΕ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΔΕΠΥ : ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΕΛΛΕΙΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ
Η ΔΕΠΥ είναι μία διαταραχή που επηρεάζει την ικανότητά του παιδιου να συγκεντρώνεται σε αυτό που το βάζουν να κάνει. Τα παιδιά αυτά χαρακτηρίζονται από τρία βασικά συμπτώματα:
- Ελλειμματική προσοχή. Δεν μπορούν να συγκεντρωθούν σε μία συγκεκριμένη
δραστηριότητα ιδίως όταν αυτή έχει μεγάλη διάρκεια είναι κουραστική και επαναληπτική. - Παρορμητικότητα. Απαντούν σε ερωτήσεις προτού αυτές ολοκληρωθούν. Κάνουν συχνά λάθη απροσεξίας. Δεν μπορούν να περιμένουν τη σειρά τους σε ένα παιχνίδι.
- Υπερκινητικότητα. Έχουν αυξημένη κινητική δραστηριότητα. Κινούνται έως και οκτώ φορές περισσότερο από τα άλλα παιδιά.
ΠΟΣΟ ΣΥΧΝΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΔΕΠΥ:
Η διαταραχή εμφανίζεται σε ποσοστό 3-5% του συνολικού παιδιατρικού πληθυσμού, είναι 3 εώς 9 φορές πιό συνηθισμένη στα αγόρια από ότι στα κορίτσια.
ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ Η ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΕΛΛΕΙΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ:
Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη γνωστή παθολογία αλλά υποθέτουμε ότι η δυσλειτουργία κάποιων νευροδιαβιβαστών ευθύνεται για την εμφάνιση της ΔΕΠΥ. Γύρω στο 75% των παιδιών με ΔΕΠΥ έχουν τουλαχιστον έναν συγγενή με τήν ίδια διάγνωση. Εκτός απο την κληρονομικότητα υπάρχουν και εξωγενείς παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν ΔΕΠΥ όπως η έκθεση σε περιβαλλοντικούς τοξικούς παράγοντες, το κάπνισμα και η χρήση αλκοόλ από τη μητέρα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η προωρότητα και ο τραυματισμός του εγκεφάλου.
ΤΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΕΧΕΙ Η ΔΕΠΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ:
Ένα παιδί με ΔΕΠΥ έχει σοβαρά προβλήματα προσαρμογής, δεν μπορεί να αποδώσει όπως θα αναμενόταν από τους υπόλοιπους και υποφέρει γιατί ανατροφοδοτείται με χαμηλή αυτοεκτίμηση αφού δεν μπορεί να ολοκληρώσει αποστολές, ακόμα και απλές εργασίες. Τα παιδιά με ΔΕΠΥ που παραπέμπονται για διάγνωση,αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο σχολείο. Απο αυτά ένα ποσοστό 30-50% μπορεί να μείνει στην ίδια τάξη ενώ το 1/3 περίπου κινδυνεύει να μην τελειώσει το σχολείο.
ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ Η ΔΕΠΥ:
- Σταθερό πλαίσιο.
- Σταθερό ήσυχο περιβάλλον για να μπορεί το παιδί να συγκεντρωθεί.
- Παιδαγωγική υποστήριξη.
- Ιατρική υποστήριξη.
ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ, ΠΟΤΕ:
Για την αντιμετωπιση της ΔΕΠΥ χρησιμοποιούνται διεγερτικά του Kεντρικού Nευρικού Συστήματος. Σε αυτά περιλαμβάνονται ορισμένα ισχυρά φάρμακα του τύπου της αμφεταμίνης ή παρόμοια με αυτά που κυρίως αναστέλνουν την επαναπρόσληψη του νευροδιαβιβαστή νοραδρεναλίνη. Τα φάρμακα αυτά είναι έτσι φτιαγμένα ώστε ο ασθενής να μην εθίζεται σε αυτά. Η χρήση φαρμακευτικής αγωγής γίνεται πάντα συμπληρωματικά στην ειδική διαπαιδαγώγιση και την ψυχολογική υποστήριξη του παιδιού.
ΠΗΓΗ PAIDONEUROLOGOS.GR